De familie Dekker uit Kampen is een echte Camps4Kidsfamilie: moeder Fennanda, vader Henri en de kinderen Hannah (14), Manoah (12) en Manuel (7) gingen meerdere keren mee. Hannah’s eerste keer was toen ze nog maar zes weken oud was!

Van die eerste keer kan Hannah zich natuurlijk niets herinneren, maar van de kampen daarna des te meer. “Ik ben totaal vier keer mee geweest, altijd met het Summercamp. Dat was heel tof. Ik heb er veel nieuwe vriendinnen leren kennen en met sommigen heb ik nog steeds contact. Ik had me de afgelopen keer met een vriendin samen opgegeven, maar op het kamp hebben we met ons hele groepje opgetrokken – het was echt een heel leuk groepje. We waren allemaal van dezelfde leeftijd en dat is fijn want dan begrijp je elkaar.”

Haar zus Manoah heeft dezelfde ervaring: “Eerst moest ik wel even wennen aan de mensen in mijn groepje omdat ik ze nog niet kende. Maar het bleken heel leuke meiden te zijn. Dat was echt tof! Je begint met kennismakingsspelletjes en dat helpt wel om elkaar te leren kennen.”

Door de hele week worden er spellen georganiseerd, zoals het spel American Eagle. Manoah: “Je moet de overkant zien te halen, maar je moet daarbij ook anderen dragen.” Hannah vult aan: “De leiding doet ook mee dus het kan soms een hele klus zijn waarbij iedereen moet helpen.” Ook Manuel heeft leuke herinneringen aan de spellen op het kamp: “Ik vond het safarispel heel leuk. De leiding waren allemaal dieren zoals een giraf, en je moest steentjes verzamelen.”

De leukste momenten waren de bonte avond en de Caribean Swimparty. Manoah: “Toen hadden we het hele zwembad voor onszelf!” Hannah: “De leiding liep in Hawaiishirts en we kregen allemaal een cocktail, dat was echt tof!”

Geloof speelt een belangrijke rol tijdens de kampen van Camps4Kids. In de vaste groepjes – maximaal vijf kinderen per groepje – gaan de kinderen samen met de vaste leiding de diepte in. Er is stille tijd en er wordt een film over een bijbels thema gedraaid. In de groepjes wordt erover doorgepraat en samen gebeden.

Een bijzonder moment is de vrijdagochtend. De kinderen die dat willen mogen meedoen met het Avondmaal en met de voetenwassing. Manoah: “De leiding ging onze voeten wassen. Dat vond ik wel een beetje gek, maar toen ze het goed hadden uitgelegd vond ik het juist goed.” Hannah: “Jezus waste de voeten van de discipelen, uit liefde. Dat ging de leiding bij ons doen. Ik vond dat wel bijzonder en ook wel mooi.”

Voor Hannah en Manoah zit de kamptijd er nu op, maar Hannah hoopt volgend jaar toch mee te gaan… als leiding. “Ik ben dan vijftien en Camps4Kids bestaat dan ook vijftien jaar, dat lijkt me wel heel bijzonder om mee te maken!”

Waardevol

Dat Hannah als baby al meeging met een kamp van Camps4Kids heeft te maken met haar ouders die al vanaf het begin betrokken zijn bij de organisatie als hoofdleiding. Henrik richt zich daarbij op de facilitaire zaken. “Ik zorg voor het eten en drinken en voor het klaarzetten van de spellen. En toen onze kinderen nog klein waren zorgde ik ook voor hun, zodat Fennanda zich kon focussen op het leidinggeven.” Toch kun je als facilitair medewerker ook goede contacten opbouwen met de kinderen merkte Henri: “Tijdens de afwas kun je de mooiste gesprekken hebben met de kids.”

Fennanda: “Ik vind de kampen enorm waardevol. Kinderen maken in week tijd echt een groei door in hun ontwikkeling en geloof. Dat vindt vooral plaats in de kleine groepjes. Ze gaan er de diepte in, groeien naar elkaar toe en krijgen een echte vertrouwensband. In de veilige omgeving van hun groepje kunnen de kinderen hun vragen kwijt. Dan zie je dat een leiding zo een uur lang kan kletsen met een kind over de vragen die het heeft. Supermooi als je de kinderen wat kunt meegeven over de liefde van de Here Jezus – dat Hij zoveel van ze houdt. Als ze dat echt gaan beseffen dan zie je ze groeien in hun geloof. Kinderen die niet gewend zijn om hardop te bidden, durven dat dan ineens wel. En van ouders horen we soms ook dat kinderen veranderd zijn, dat ze merken dat ze vol zijn van de Heilige Geest.

Tijdens het kamp wordt een boekje gebruikt voor de stille tijd. Dat boekje loopt nog wat langer door, na het kamp. En we vragen ouders om hun kinderen te stimuleren om ermee door te gaan. Wat ik mooi vind is dat we ook van ouders horen dat ze dezelfde soort boekjes kopen zodat hun kinderen door kunnen blijven gaan met stille tijd nadat het boekje van Camps4Kids is afgerond.”