‘Het voelde echt als leiding van God’

Camps4kids vierde in 2023 het vijftienjarig bestaan. Voor oprichters Sara en Peter Madern is het organiseren van zomerkampen een roeping van God. ‘We hebben het verlangen om kinderen op een eigentijdse manier te bereiken met het evangelie.’

Sara (50) en Peter (52) raakten beiden al op jonge leeftijd betrokken bij de organisatie van kinderkampen. Ze leerden elkaar in Amerika kennen tijdens een zomerkamp. Sara is opgegroeid op het platteland in de staat Pennsylvania. ‘Mijn moeder was altijd betrokken bij activiteiten voor kinderen. Ze had een dagopvang aan huis en in de zomer kwamen kinderen uit New York City hun vakantie bij ons op de boerderij doorbrengen. Mijn moeder leerde mij de puurheid in kinderen te zien en ook hoe belangrijk het is dat ze een goede basis krijgen in hun leven. Ik vind het fascinerend hoe kinderen zich ontwikkelen; dat ze iets eerst niet kunnen en later wel. Omdat ik zelf ook met kinderen wilde gaan werken, ben ik pedagogiek gaan studeren.’

Voor haar stage meldde Sara zich in 1993 aan als leiding van een zomerkamp. Tijdens haar derde zomer als crewlid ontmoette ze op het Baptist summercamp in Massachusetts de Nederlander Peter. ‘Voor mij was het de tweede keer dat ik op een Amerikaans zomerkamp werkte. De eerste keer was in Texas, samen met een vriend. Ik had in Nederland al vaker kinderkampen geleid en hij stelde voor om naar Amerika te gaan. Ik studeerde in die tijd theologie in Apeldoorn en zo’n zomerkamp in Amerika leek ons een mooie combinatie van reizen en werken.’

In de tien weken die volgden, leerden Peter en Sara elkaar goed kennen en al snel werd het serieus. Peter: ‘We wisten allebei: dit is geen vakantieliefde, dit is echt.’ Ze bleven contact houden, via e-mail, brieven, telefonisch – ‘heel kort, want bellen was duur’ – en een sporadisch bezoek over en weer. In de zomer van 1996 trouwden ze, het was hun vierde ontmoeting.

Lange tijd was het de bedoeling om een toekomst in Amerika op te bouwen. Peter: ‘Ik had theologie gestudeerd, maar dominee wilde ik niet worden. Het plan was om een vervolgstudie youth ministries te volgen en dat bestond toen alleen in Amerika.’ Maar het liep anders: Compassion kwam op zijn pad. De Amerikaanse organisatie koos voor Nederland om het eerste kantoor in een niet-Engelstalig land op te zetten en Peter werd gevraagd om te solliciteren. Ze vertrokken naar Nederland. En Sara, die in Amerika summa cum laude was afgestudeerd, ging aan de slag in het onderwijs. In de jaren daarna kregen ze drie zoons – nu 26, 24 en 21 jaar oud – en samen besloten ze dat Sara volledig bij de kinderen thuis zou blijven. ‘Ik wilde ze graag een goede basis meegeven. Het voelde wel raar voor mij, in Amerika is dat niet heel gebruikelijk, maar ik was wel heel blij met ons besluit.’

Zevende plaats/tussenkop

Het verlangen van Sara en Peter om ‘iets’ te gaan doen met youth ministry sluimerde al die tijd op de achtergrond. Totdat Peter naar een lezing luisterde van Mark Holmen, schrijver van het boek Geloven begint thuis. ‘Hij noemde een onderzoek waaruit bleek dat de belangrijkste mensen in de omgeving van een kind om Jezus voor te leven, de vader en moeder zijn. Daarna volgen andere familieleden en op de zevende plaats staan kinderkampen, als belangrijkste ná de familie. Na die lezing zei ik tegen Sara: Nu weet ik wat we mogen gaan doen. Het voelde echt als leiding van God.’

Er volgde een periode van bezinning en onderzoek. Sara: ‘Moesten we aansluiten bij bestaande organisaties? Of zelf een nieuwe christelijke organisatie opzetten?’ Peter vroeg advies aan verschillende mensen die betrokken waren bij kinderen en geloofsopvoeding. ‘Iemand zei: “Het is zo belangrijk dat kinderen Jezus leren kennen, dat ze weten dat ze een geliefd kind van God zijn. Ik zie een hele generatie naar de haaien gaan als niemand ze bereikt met deze boodschap.” Dat heeft ons een push gegeven, en in september 2008 zaten we bij de notaris om Camps4Kids op te richten.’

Ruim vijftien jaar later is Camps4Kids de grootste organisatie voor christelijke kinderkampen in Nederland. En verkregen Peter en Sara het keurmerk Kindervakanties. Sara: ‘We zijn er blij mee, omdat het een erkenning is voor onze inzet om kinderen een mooie én veilige vakantie-ervaring te bieden.’

‘Ieder jaar gaan circa tweehonderd kinderen bij ons op kamp, waarvan ongeveer honderdvijftig een persoonlijke keuze maken om de Here Jezus te volgen’ vertelt Peter. Zomerkampen veranderen je leven, vinden Peter en Sara. ‘Zie het als een snelkookpan’, zegt Peter. ‘De kinderen kunnen in één week zich helemaal openstellen voor de boodschap. Ze zijn dan niet op school, niet in de kerk en niet bij hun ouders, maar werken met andere kinderen samen en gaan allerlei uitdagingen aan. We zien dat veel kinderen diep geraakt worden in zo’n week.’

Bron: Verkort overgenomen uit Supermam.